60: Are you gonna take that risk?

~Justin

  Powiedzieć, że byłem podekscytowany, to zdecydowanie za mało. Po tak długim czasie w końcu mieliśmy okazję dorwać się do dupy temu dupkowi Jason'owi. Z całego swojego serca pragnąłem na nim zemsty, za wszystkie krzywdy, które wyrządził Mii, a ponieważ karma jest suką, wiedziałem, że wcześniej czy później dostanie za swoje.

- Ta dziewczyna Georgina, nikt nie ma prawa jej skrzywdzić, zrozumiano? - usłyszałem głos Stefano, po czym spojrzałem na niego jak na kretyna, naprawdę? Myślał, że po tym czego doświadczyła Mia, któryś z nas byłby w stanie skrzywdzić tak kobietę tylko przez to, że zakochała się w nieodpowiednim facecie? - Tak tylko mówię. - dodał pod wpływem mojego palącego wzroku. 
- Więc dzisiaj będą tam wszyscy? - zapytałem po czym wziąłem głęboki oddech, tak długo czekałem na tą chwilę.  
- Tak Justin, wszyscy. I nie będę owijał w bawełnę. - zaczął Step. - Bronie, które macie przy sobie prawdopodobnie bardzo wam się przydadzą. - warknął.

  Doskonale wiedziałem jak bardzo nie lubił tego robić i jeżeli mam być szczery, mi także nie sprawiało to przyjemności. Nawet zabieranie życia takim gnidą jak Jason. To było po prostu nie w porządku, ale jednocześnie w tym wypadku to pewnie będzie konieczność.

- Justin błagam, nie daj się wyprowadzić zbyt wcześnie z równowagi. - w moją stronę zwrócił się Vinny. 
- Przestań. - syknąłem przez zęby, rozumiałem ich strach, bowiem znałem samego siebie, jednak takie słowa powodowały tylko pogorszenie sytuacji.  
- O tym właśnie mówię, kontroluj się, ten jeden raz kontroluj wszystkie swoje czyny. - dodał. 
- Dobrze. - odpowiedziałem po czym odwróciłem się w jego stronę i posłałem mu wymuszony uśmiech. 
- Jak mniemam pewnie ich zaskoczymy swoim przyjazdem. - Stefano zakończył naszą wymianę zdań. - Więc jesteśmy krok do przodu, jednak to nie znaczy, że jesteśmy na wygranej pozycji. Zachowajcie trzeźwość umysłu i pamiętajcie, że najpierw staramy się załatwić sprawę spokojnie. 
- Myślisz, że zrezygnują ze swojego biznesu ot tak? - zapytałem marszcząc czoło, on był naprawdę taki głupi, czy tylko takiego udawał? 
- Kto powiedział, że chcemy rozwalić im biznes? - odpowiedział pytaniem na pytanie. 
- Obiecałem jej coś. - warknąłem w jego kierunku. 
- Justin to zaczęło się znacznie wcześniej i nie przez to, jak jego gang zarabia, rozumiem, że obiecałeś coś Mii, ale najpierw musimy skupić się na złagodzeniu całej sytuacji. - czułem jak gniew siedzący we mnie narastał z każdym wypowiedzianym przez niego słowem. 
- Zabiję tego gnoja, jak boga kocham. - syknąłem przez zaciśnięte zęby. 
- Bieber jeszcze jeden taki tekst, a odwiozę cię do domu, jasne?! - krzynął na mnie, przez co przewróciłem na niego oczami, naprawdę mało sobie z tego robiłem.

  Reszta drogi minęła nam na obmyślaniu planu, zgodnie z którym mieliśmy wejść do mieszkania poprzystawiać kilku ludziom pistolety do głów i zacząć negocjacje, których warunki omówiliśmy już dawno temu. Plan wydawał się prosty i taki też był.

  Kiedy dojechaliśmy na miejsce, zaparkowaliśmy dwie ulice dalej nie chcąc rzucać się w oczy, załadowaliśmy bronie i wspólnie udaliśmy się do drzwi frontowych.

- Gotowi? - zapytał Step trzymając rękę na dzwonku, odpowiedzieliśmy mu skinieniem głowy, po czym on nacisnął na przycisk, powodując, że po mieszkaniu rozległ się głośny dźwięk.

  Obserwowaliśmy sytuację, stojąc po obu ścianach, kiedy Stefano był naprzeciwko drzwi. Następnie złota klamka ruszyła się, a drzwi otworzyły. Kątem oka dostrzegłem stojącą w nich blondynkę w krótkiej zielonej spódniczce i czarnej koszuli, na nogach miała nieziemsko wysokie szpilki, które powodowały, że jej nogi wyglądały na dwa razy dłuższe niż w rzeczywistości.

- Dzień dobry. - odezwał się do niej Step, po czym w ekspresowym tempie znalazł się przy niej, obrócił ją tak, że stała do niego plecami i przystawił do głowy czarną broń. - Cześć maleńka. - szepnął do jej ucha. - Potrzebuję znaleźć twojego chłopaka, jest tutaj? - mówił przerażająco cicho powodując, że po jej plecach najprawdopodobniej przeszły ciarki. Kto tutaj mówił o nieruszaniu dziewczyn? Spojrzałem na jej przerażone oczy momentalnie wyobrażając sobie Mię na jej miejscu, przez co odpłynęła mi krew z twarzy. Oddychaj, Mia jest bezpieczna, Elena ją chroni. 
- Tak. - głos blondynki wyrwał mnie z zamyślenia. 
- Zaprowadzisz mnie do niego? - Stefano zwrócił się do niej, na co ona jedynie kiwnęła twierdząco głową.

  Następnie wspólnie weszliśmy do środka mieszkania, gdzie ku naszemu zaskoczeniu nie było nikogo. Spojrzeliśmy na siebie z chłopakami, wiedząc, że coś nie gra. 

- Gdzie oni są kochanie? - Step przybrał bardziej bezwzględny ton głosu.

- Pytasz o mnie? - do naszych uszu doszedł dźwięk głosu Jason'a, na który jak na zawołanie wszyscy odwróciliśmy swoje głowy w stronę schodów. - Tutaj jestem. - uśmiechnął się do nas fałszywie. - Z łaski swojej jeżeli chciałeś się ze mną spotkać wystarczyło poprosić, nie musiałeś nagabywać dziewczyny mojego kumpla. - warknął schodząc kilka stopni w dół, przez co natychmiastowo wyciągnęliśmy swoje bronie. - Och, Bieber dzieciaku, jak tam twoja dziewczyna? - zwrócił się do mnie, przez co niemal eksplodowałem, jak boga kocham, zabiję tego człowieka. - Mia, prawda? - kiedy wypowiedział jej imię odruchowo ruszyłem w jego kierunku, ale Vinny skutecznie mnie zatrzymał. 
- Kontrola, pamiętaj. - szepnął tak, że tylko ja mogłem to zrozumieć. 
- Stefano puść Georginę, proszę, załatwmy to jak należy. - teraz stał na tym samym dywanie co my. 
- Pozwól, że zaszczycę ją moją obecnością jeszcze przez chwilkę. - odparł w jego kierunku. 
- W porządku. Chłopcy? - zupełnie jak na zawołanie drzwi wokoło nas otworzyły się, a z nich wyszli jego koledzy, a raczej pachołki, którymi uwielbiał sterować, bez wątpienia byli przygotowani na nasze przyjście. - Dobrze myślisz Justin. - spojrzałem na niego jak na kretyna. - Doskonale wiedzieliśmy, że wpadniecie do nas na małe spotkanko. - zaśmiał się. - Jesteście tak przewidujący. - prychnął, a ja zacisnąłem pięści na czarnym narzędziu w mojej dłoni. 
- Czego chcesz Jason? - zapytał Stefano. 
- Na początek blondi. - zaśmiał się. 
- Nie wziąłem jej jako zakładniczki przypadkowo, nie sądzisz? - warknął ze wstrętem w głosie. Znałem Stepa i wiedziałem, że nienawidził faktu, że musiał to teraz robić. 
- Skoro już poznałeś odrobinę mojego sprytu, myślę, że możesz usłyszeć część drugą mojego planu. - potarł dłonie po czym uśmiechnął się obrzydliwie. - Jeżeli za dziesięć sekund Georgina nie znajdzie się obok mnie, każę zabić małą Bieber'a, a wcześniej ją zgwałcić. - warknął, a moje oczy momentalnie otworzyły się szeroko. - Tak kochanie, zostawiłeś swoją dziewczynę samą, znowu, och. Ktoś musi się nią w końcu należycie zaopiekować. - nie czekając ani chwili dłużej ruszyłem na niego z pięściami, jednak po raz kolejny ktoś mnie powstrzymał. 
- Justin Mia jest bezpieczna, on chce cię tylko dopaść, rozumiesz? - tym razem Jake odezwał się do mnie. - Zrobisz jeden zły krok, a oni wbiją ci kulkę w łeb. - powiedział, czym zmusił mnie do rozejrzenia się, teraz Billy i dwóch innych napakowanych łysych typków stali zdecydowanie zbyt blisko nas. 
- Jesteś w stanie zaryzykować? - Jason nie przestawał mówić. - Wszystko zależy od ciebie i twoich kolesiów. Oddacie mi ją?
  Co z tobą Mia? Tylko to pytanie chodziło po mojej głowie.

***

Jak myślicie co z Mią?! :O :D. 

Przepraszam za wszelkie błędy, mam nadzieję, że rozdział przypadł Wam do gustu ;).

Już jutro dostaniemy teledysk to all that matters i jeszcze nową piosenkę change me gfduisghlrguhdrfguisdg nie wiem jak Wy, ale ja jestem SO DAMN EXCITED MOMOMOMOMOMOOM *.* 

Co Wy na to, żeby zacząć odliczać do świąt, tym samym do Believe3D? ;). Myślę, że byłoby miło :D.

Życzę Wam dobrego tygodnia, buziaki :*.
+ DO OSÓB Z TWITTERA mam prośbę, biorę udział w konkursie, raczej szanse na to, że wygram są marne, ale jeżeli możecie weźcie RT przy tym tweecie pomożecie ogromnie https://twitter.com/jdbfellas/status/407174120984428544 z góry dziękuję xo

CZYTASZ = KOMENTUJESZ